Mijn baby krijgt een sociaal leven

Gedurende ons hele leven leren we stap voor stap hoe we ons willen en moeten gedragen in onze samenleving! Je baby ontdekt de 'regels' beetje bij beetje door zijn contact met jullie gezin, familie en goede vrienden. Naarmate de tijd verstrijkt, kan hij de manier waarop hij zijn omgeving bekijkt steeds meer verfijnen. Eerst doet hij dit door middel van een glimlach en veel knuffels, later komen daar kibbelpartijen en rivaliteit bij. Door al deze ervaringen leert jouw kleintje hoe de samenleving in elkaar zit.

Je baby ontdekt de wereld ... met jullie gezin

De eerste 6 maanden draait de wereld van je baby slechts om een paar mensen: zijn ouders. Jullie vormen zijn eerste "sociale netwerk". Van begin af aan is je kindje dol op deze relatie die bol staat van lachende gezichten, aandacht, knuffels en gekke bekken.

Ook eventuele broertjes en zusjes spelen een belangrijke rol in de "vroege sociale ontwikkeling" van je baby. Zij halen je kindje even uit de exclusieve relatie met jou en je partner; je zult merken hoe blij hij reageert als zijn grote broer of zus de kamer binnenkomt.

Tussen de vier en zes maanden begint je baby vaak ook te lachen naar nieuwe gezichten... maar papa en mama blijven degenen tegen wie hij het meeste kletst! Dat verandert allemaal na de achtste of negende maand, wanneer de zogenaamde "eenkennige" fase begint. Jouw baby die eerst nog zo lief lachte naar de buurvrouw, zet het nu onmiddellijk op een huilen bij een onbekend gezicht - tot groot verdriet van opa en oma, die een flink eind hebben gereden om hun kleinkind te zien.

Nieuwe mensen ontmoeten...

Zodra je kindje kan lopen, wordt zijn wereld opeens een stuk groter. Hij ontdekt dat hij kan "praten", communiceren en zichzelf duidelijk maken. Hij maakt van elke gelegenheid gebruik om nieuwe vriendschappen te sluiten. Maar hij is er nog niet aan toe om zijn speelgoed te delen of zijn plek op de schommel zomaar af te staan! Nog even geduld - beetje bij beetje leert hij vanzelf hoe het allemaal werkt.

Het contact met andere kinderen helpt hem bij de ontwikkeling van zijn eigen persoonlijkheid. Op het kinderdagverblijf, de peuterspeelzaal of met de oppas in het park - hij vindt het geweldig leeftijdgenootjes te ontmoeten of oudere kinderen te observeren en na te doen. Hij begint te begrijpen hoe hij zijn vriendjes kan kiezen en in deze fase worden dan ook vaak de eerste vriendschappen gesloten.

Ook opa en oma kunnen een rol spelen bij de volgende stap in de sociale ontwikkeling van je kindje. Als zij oppassen, leert hij van hen andere waarden en normen en kan hij zijn blik op de wereld verruimen. Dankzij hen leert hij wat zijn plek is in de familiegeschiedenis en dat speelt een belangrijke rol bij de ontwikkeling van zijn sociale identiteit.

De kleuterschool vormt het begin van weer een hele nieuwe fase. Tussen zo'n twintig andere kinderen gaat hij leren hoe hij voor zichzelf op moet komen.

Mijn kindje is verlegen. Moet ik me zorgen maken?

Je kindje is bang voor onbekenden, huilt als je hem alleen laat, weigert mensen te begroeten... met andere woorden: hij is verlegen! Deze fase is meestal tijdelijk, maar kan bij sommige kinderen langer duren. Het is misschien gewoon het karakter van jouw kindje en je hoeft je er daarom niet druk over te maken. Mocht je het idee hebben dat je kindje echter helemaal niet geïnteresseerd lijkt te zijn in anderen, dan is het een goed idee om het eens met je huisarts of het consultatiebureau te bespreken. Misschien heeft hij wel gehoorproblemen.

Als je kindje alleen wat teruggetrokken of verlegen is, hoef je je echt geen zorgen te maken. Het wil echt niet zeggen dat dat zo zal blijven. Help hem op een voorzichtige manier contact te maken met anderen; bijvoorbeeld door middel van een leuke activiteit met leeftijdgenootjes (bijvoorbeeld peutergym) en je zult zien dat hij nieuwe vriendschappen sluit.

Als je merkt dat je kindje vaak wat agressief is naar andere kinderen - en als dat langer duurt dan een paar weken - kan het zijn dat hij of zij zich onzeker voelt. Bespreek het eens op het consultatiebureau om te kijken waar dit gedrag vandaan kan komen.

Je baby kletst wat af door de telefoon. Je moet lachen om zijn hoge stemmetje en gezichtsuitdrukking en unieke intonatie ... maar doet het je niet aan iemand denken? Aan jezelf natuurlijk! Het imiteren van volwassenen is de eerste stap in de sociale ontwikkeling.